Paraliż, porażenie
Poprzedni artykuł | Następny artykuł | 
Całkowita utrata siły i zdolności ruchowej mięśni, grup mięśniowych, kończyn, bądź większych części ciała. Niemożność wykonywania ruchu jest powodowana brakiem dopływu bodźców nerwowych do mięśni. Porażenie dzielimy na: obwodowe i ośrodkowe.
Porażenie obwodowe:
Powoduje je uszkodzenie obwodowych neuronów ruchowych (komórek rogów przednich rdzenia, korzeni przednich rdzenia, nerwów obwodowych). Porażenie zajętych mięśni jest całkowite, ale rzadko dotyczy wszystkich mięśni zajętej kończyny (charakter porażenia wiotkiego). W porażonych mięśniach dochodzi do hipotonii (znaczne obniżenie napięcia) lub do atonii (zniesienia napięcia- powoduje nadmierną wiotkość). Dochodzi do osłabienia lub zaniknięcia odruchów fizjologicznych, nie występują odruchy patologiczne.
Zanik zajętych mięśni z elektr. odczynem zwyrodnienia jest znaczny i zachodzi szybko. Często zdarza się występowanie zaburzeń naczyniowo-ruchowych w postaci sinicy i oziębienia skóry w zajętym obszarze.
Porażenie ośrodkowe:
Spowodowane jest uszkodzeniem dróg ruchowych w obrębie mózgu lub rdzenia, a zwłaszcza przerwaniem dróg korowo-rdzeniowych (dróg nerwowych). Porażenie dróg korowo-rdzeniowych rzadko powoduje całkowity paraliż, raczej mniej lub bardziej znaczny niedowład.
Charakter porażenia spastycznego, charakteryzujący się następującymi cechami:
Ze względu na lokalizację uszkodzenia układu ruchowego i związanego z tym zakresu porażenia wyróżnia się m.in. paraliż:
Gdy porażenie połowicze występuje nagle jest to objaw rozległego uszkodzenia dróg ruchowych korowo-rdzeniowych w obrębie mózgu, spowodowanego zwykle udarem mózgu.
Poza porażeniem wywołanym ograniczonym uszkodzeniem układu ruchowego, zdarzają się przypadki porażenia histerycznego, spowodowanego czynnikami psychogennymi.
Obraz tego porażenia z reguły nie odpowiada żadnym przesłankom anatomiczno-fizjologicznym, a postępowanie w tych przypadkach polega na leczeniu psychiatrycznym.
