Ćwiczenia na ból kolan
Poprzedni artykuł | Następny artykuł | 
Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jedną z głównych przyczyn bólu i upośledzenia ruchowego. Często przyjmuje się, że jej przyczyną jest narastając z wiekiem zużycie stawów, jednak jest to proces dużo bardziej złożony, w którym udział biorą zarówno elementy kostne, chrzęstne stawu jak i jego błona maziówkowa oraz płyn stawowy.
Kolano jest najczęściej zajętym chorobą zwyrodnieniową stawem. Do zmian tych może dochodzić już w młodym wieku w wyniku przebytych urazów.
Rehabilitacja jest jednym z elementów terapii choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych.
Wiele badań klinicznych dowodzi skuteczności tej terapii. Kwestionowane są natomiast sposoby „dawkowania” ćwiczeń, częstość ich wykonywania oraz jakość zalecanego treningu.
Jak należy ćwiczyć: intensywnie samodzielnie czy pod okiem rehabilitanta, aby uzyskać najlepszy efekt?
W przeprowadzonym przez Kellgrena i Lawrenca badaniu na grupie 273 pacjentów w wieku 35 -64 lata zalecano rehabilitację jako metodę poprawiającą jakość funkcji stawu. Przepisano pacjentom ćwiczenia. Grupy podzielono na 3 rodzaje intensywności ćwiczeń. Jedni ćwiczyli pod okiem rehabilitanta inni jedynie po przekazaniu wskazówek do ćwiczeń w domu. Grupy różniły się również czasem wykonywania ćwiczeń. Wykazano małą różnicę w długoterminowych wynikach. Skuteczność oceniano przy pomocy standardowych testów do oceny funkcji stawu kolanowego.
Wszyscy pacjenci ocenili poprawę funkcji bolących stawów o okolu 40 % poprawę.
Po raz kolejny zatem wykazano skuteczność ćwiczeń w chorobie zwyrodnieniowej.
Należy podkreślić jednak brak różnicy pomiędzy grupami pacjentów jeśli chodzi o poprawę funkcji i zmniejszenie bolesności kolana, a także to, że istotna poprawa następowała w ciągu 10 pierwszych miesięcy ćwiczeń. W dłuższym okresie zauważa się stopniowe zmniejszanie skuteczności, aż do uzyskania pewnego nieprzekraczalnego poziomu plateau.
