Mononukleoza
Poprzedni artykuł | Następny artykuł | 
Potocznie zwana również „chorobą pocałunków”. Ostra choroba wirusowa (wywołuje ją wirus EBV). Zakażenie najczęściej przez ślinę, oraz drogą kropelkową. Atakuje głównie dzieci i młodzież w okresie dojrzewania. Choroba ta raz przebyta zostawia trwałą odporność.
Wirus EBV w ślinie osoby chorej może utrzymywać się nawet do pół roku, jednak chory zaraża przeważnie do 5 dni od pojawienia się gorączki. Okres wylęgania jest różny i może trwać od 4 do 7 tygodni. Najwięcej zachorowań zauważa się w okresach wiosennym i jesiennym. Zmiany chorobowe polegają na rozroście tkanki limfatycznej pod wpływem wirusów. Objawy są bardzo różnorodne, jednak najczęściej podobne do tych, które występują przy anginie lub zapaleniu gardła.
Objawy:
Zdarza się również, że nie występują żadne objawy.
Diagnostyka:
O rozpoznaniu decyduje obraz krwi: zwiększony odsetek limfocytów atypowych i przewaga komórek jednojądrowych.
Leczenie:
Głównie objawowe. Zazwyczaj nie jest potrzebny pobyt w szpitalu. Na mononukleozę nie ma szczepionki.
Powikłania:
Najczęściej mononukleoza przebiega bez powikłań. Gorzej znoszą ją osoby starsze, szczególnie po 35 roku życia. Możliwe powikłania to:
Poza osłabieniem odporności wszystkie powikłania zdarzają się bardzo rzadko.
Zapobieganie:
Unikanie kontaktu z chorym.
